کوره صنعتی ذغال:یک سیستم بسته است که تحت فرایند خلع با حرارت غیر مستقیم تحت مکانیسم سیستم کنترل دیجیتال در دمای بالا باعث تبدیل چوب به ذغال میگردد.
مرحله خشک شدن:
از شروع احتراق، تا زمانی که دمای کوره به 160 درجه سانتیگراد افزایش یابد، رطوبت موجود در میله دستگاه عمدتاً توسط گرمای خارجی و گرمای تولید شده توسط احتراق خود تبخیر می شود. ترکیب شیمیایی میله های مکانیکی به سختی تغییر کرده است.
مرحله اولیه کربن سازی:
این مرحله عمدتاً به احتراق خود میله برای تولید گرما متکی است، به طوری که دمای کوره بین 160 تا 280 درجه سانتیگراد افزایش می یابد. در این زمان، ماده چوب تحت یک واکنش تجزیه حرارتی قرار می گیرد و ترکیب آن شروع به تغییر می کند. در میان آنها، اجزای ناپایدار مانند همی سلولز برای تولید CO2، CO و مقدار کمی اسید استیک تجزیه می شوند.
مرحله کربنیزاسیون:
دما در این مرحله 300 تا 650 درجه سانتی گراد است.
در این مرحله مواد چوبی به سرعت تجزیه حرارتی می شود و تعداد زیادی فرآورده مایع مانند اسید استیک، متانول و قطران چوب تولید می شود. علاوه بر این، گازهای قابل اشتعال مانند متان و اتیلن تولید می شود و این گازهای قابل اشتعال در کوره سوزانده می شوند. تجزیه حرارتی و احتراق گاز مقدار زیادی گرما ایجاد می کند که دمای کوره را افزایش می دهد و مواد چوبی در دماهای بالا به صورت خشک تقطیر به زغال چوب می شوند.
برای کلسینه کردن ذغال چوب با دمای بالا، علاوه بر سه مرحله فوق، باید حرارت را نیز افزایش دهیم، به طوری که دمای کوره همچنان تا حدود 800 درجه سانتیگراد تا 1000 درجه سانتیگراد افزایش می یابد تا مواد فرار باقیمانده در زغال چوب را می توان تخلیه کرد و محتوای زغال چوب را می توان افزایش داد. محتوای کربن کربن ساختار گرافیت کربن را افزایش می دهد و رسانایی را افزایش می دهد.
کربن کردن بخش مهمی از تولید زغال چوب است. فرآیند کربنیزاسیون هسته اصلی فناوری تولید ذغال چوب ماشینی است. مثل ساختن یک ساختمان است. مصالح خوب پایه ساختمان در قسمت زیرزمینی است. فناوری کربنیزاسیون در فرآیند کربنیزاسیون قسمت بالای زمینی ساختمان است. کربنسازی به سه مرحله تقسیم میشود: اگزوز در دمای پایین، کلسینه کردن در دمای بالا و خنکسازی. وقتی میله سالری وارد کوره کربنیزاسیون می شود حدود 8 درصد رطوبت دارد که دشمن کربنیزاسیون است. از آنجایی که مکانیزم سالری میله بیشتر از رطوبت می ترسد، رطوبت موجود در میله دستمزد به طور جدی بر کیفیت کربنیزاسیون تأثیر می گذارد. مدتی برای تخلیه جزر و مد ضروری است. زمان جزر و مد ضروری است. زمان حذف رطوبت به طور کلی برای کوره های زمینی 10-15 ساعت و برای کوره های ماشینی 2-3.5 ساعت است. زمان گرمایش طولانی می تواند از مرطوب شدن و ترک خوردن میله ها جلوگیری کند و در نتیجه کیفیت کربنیزاسیون را به همراه داشته باشد. هنگامی که دمای کوره به 300 درجه می رسد، می توان مقدار زیادی گاز قابل احتراق در کوره تولید کرد. منطقی است که بگوییم به ازای هر کیلوگرم مواد اولیه می توان سه متر مکعب گاز متان تولید کرد. از این گازها برای گرم کردن کوره استفاده می شود. این تخلیه را می توان برای خشک کردن منابع حرارتی بالای 400 درجه استفاده کرد. آب بندی آتش بسته بی هوازی در مرحله حفظ حرارت و تکلیس ضروری است. می توان آن را از احتراق خود به خود یا خنک کننده آب گرفت. پس از خروج زغال از کوره، قبل از تخلیه ذغال باید تهویه شود تا از مسمومیت با دی اکسید کربن جلوگیری شود. زغال چوبی که از کوره خارج می شود باید بیش از 8 ساعت در فضای باز قرار گیرد.
ویژگی های کوره کربنیزاسیون ذغال چوب برای ساخت ذغال چوب:
1. کوره کربنیزاسیون استفاده از فرآیند ساخت افقی است، کوره کربنیزاسیون دارای ساختار سه لایه است و در وسط مواد عایق سبک، امکان حفظ درجه حرارت در کوره همیشه وجود دارد.
2. درب با استفاده از مهر و موم بسته بندی، به هوا، خارج از کربن از کوره کربن سازی معمولی بسیار بالاتر است.
3. دلیل آن را کوره کربنیزاسیون سبز می نامند زیرا چوب در فرآیند کربنیزاسیون مقدار زیادی گاز قابل احتراق زرد روشن تولید می کند. این گازها از طریق کوره کربنیزاسیون با لوله های خود می توانند یک انحراف گاز قابل احتراق به منطقه احتراق کوره ذغال سنگ به گرمایش آتش دوم ایجاد کنند. سازگارتر با محیط زیست و صرفه جویی در مصرف سوخت.
4. گاز اضافی کوره کربنیزاسیون را می توان برای خشک کردن خاک اره یا سوزاندن دیگ استفاده کرد.
5. کوره کربونیزاسیون برای پایان دادن به زغال چوب زمان خنک کننده کوتاه تر است، ما با استفاده از لایه میانی شکاف بین واحد خنک کننده آب کوره کربنیزاسیون خنک کننده طبیعی، کارآمدتر و راحت تر است.
کوره های کربنیزاسیون را می توان با توجه به نیاز مشتری سفارشی کرد. (مواد و فرآیند کار).